ALMELO – Een gemêleerd gezelschap van kunstenaars, familie, vrienden, klupvrijwilligers, bij het project betrokken ambtenaren, pers en andere belangstellenden was donderdagavond 11 januari in de hal van het Stadhuis aanwezig bij de opening van ‘Een Beperking Beperkt Je Niet’ in de publiekshal van het Stadhuis door wethouder Margreet Overmeen-Bakhuis. Aan het Kunstproject van stichting de Klup Twente met als initiatiefnemer, professioneel kunstenares en klupvrijwilliger Nienke Dijkman, werd meegewerkt door 10 kunstenaars met een beperking: Diane, Harrie, Hendriette, Hennie, Marcel, Marie José, Marloes, Remco, Yorick en Zippora. Zij werden daarbij begeleid door klupvrijwilligers Astrid, Esmée en Marco. De aanloop van het project vond plaats in het Meester Siebelinkhuis (thuishaven Stichting de Klup Twente) en de rest van de 22 wekelijkse bijeenkomsten vond plaats in The Little Church.
‘De expo is niet zomaar een verzameling kunstwerken geworden, maar laat de kracht van diversiteit en van samenwerking zien. Elk kunstwerk brengt een uniek verhaal van de deelnemer met zich mee, mensen met een beetje extra bijzonderheid in hun leven, die laten zien dat beperkingen alleen maar kansen zijn om te schitteren net als deze kunstwerken. Kunst verbindt, inspireert en verlegt grenzen. Het toont niet alleen het artistieke talent, maar ook de veerkracht van de deelnemers.’ Aldus de uitleg bij de tentoonstelling. Kunstenares Nienke Dijkman vat de gebeurtenissen en ontwikkelingen als volgt samen: ‘Zonder jullie had hier niks gestaan, ik ben trots. We hebben plezier gehad, zijn lekker creatief bezig geweest en hebben veel geleerd van elkaar. Wij hebben er zelf van genoten en laten nu de bewoners van de Almelo van ons werk genieten.’ Wethouder Overmeen geeft aan dat dat laatste nu al geslaagd is, omdat ze de afgelopen dagen zelf gezien heeft dat bezoekers die het stadhuis binnenstappen voor een vraag, een paspoort of een vergadering haast vanzelf even een kijkje gingen nemen. ‘Deze kunsttentoonstelling, laat ons de kracht zien van creativiteit en ongekende mogelijkheden die kunst biedt. Ongeacht beperkingen, die slechts een deel van het verhaal zijn. Als je naar deze kleurrijke vrolijke werken kijkt word je letterlijk betoverd door wat je ziet. Alles is verbonden met lichtjes en door diertjes. Niet alleen voor het oog verbluffend, ze vertellen het verhaal van passie en van kracht.’

De kunstenaars aan het woord over hun werk.
Diane Paalman sierde een grote slang die nog ergens in het Meester Siebelinkhuis lag op. ‘Hij heet sneaky, de gedachte daarachter is, dat wij niet dom zijn, maar ook sneaky kunnen zijn. Ook de de leuke pluisdiertjes die bij bijna elk afzonderlijk kunstwerk opduiken werden door Diana gemaakt: ‘Beestjes lopen overal rond, ze horen bij ons.’
Harrie Keizer maakte een prachtig mozaïek van een stukje van de Resedastraat in wijk De Riet. ‘Daar heb ik gewoond. Op een gegeven moment kreeg ik een ontstoken vinger, maar toen hebben de anderen mij geholpen om het af te maken. Ook daardoor is het zo mooi geworden.’
Hennie Meutstege maakte een prachtige kleurige paddenstoel op rolstoelwieltjes, waar zowel een kabouter als een diertje van Diana in woont. ‘Waarom ik dit gemaakt heb? Gewoon omdat ik dat leuk vond. En de samenwerking was leuk en gezellig.’
Marcel Braak had zelf in eerste instantie niet zo’n zin om zich aan te melden bij het project, maar na enig aandringen van zijn moeder (en zijn schoonzus, die het werk van de Klup in het Meester Siebelinkhuis goed kent) liet hij zich overhalen. ‘Ze vonden het een goed idee als ik wat meer onder de mensen zou komen, contacten zou opdoen. Even los van de computer. Maar wat zou ik daar moeten gaan doen dan? Maar toen zag ik die oude rolstoel. En ik ben al zolang als ik weet een groot Max Verstappen fan.’ Het geheel resulteerde in een buitengewoon kunstzinnige omgebouwde racerolstoel met joekels van banden. En misschien nog wel belangrijker, in een vriendschap voor het leven met mede kunstenaar Yorick. ‘Kunst en vriendschap, missie dubbel geslaagd’ aldus moeder en zoon.
Marie José van der Zee vertelt dat ze hoogtevrees heeft en voor geen goud in een luchtballon zou stappen. Dus maakte ze er één met een mand in de vorm van een schoen. ‘Maar zelf zou ik nooit de lucht in gaan hoor, haha. Ik heb me aangemeld voor dit kunstproject omdat ik graag dingen bedenk en het leuk vind om met mijn handen te werken.’
Marloes Schrooten vertelt dat ieder mens zijn eigen beperking heeft en dat elk mens positieve en negatieve kanten heeft. Daar hebben we tijdens het project veel over gepraat. Dat inspireerde me tot het maken van een vrolijke en een boze Smiley.’
Yorick Lubbers fietst veel, door heel Nederland, door de Benelux. Dus het is niet zo gek dat hij van de oude fiets van klupcoördinator Jolanda, een op de wielrensport geïnspireerd kunstwerk maakte. Behalve de namen van beroemde wielrenners, verwerkte hij er cassettebandjes in ‘omdat ik zo van muziek hou’. Van het stuur maakte hij een beugelbekkie. ‘Omdat ik als kind een beetje jaloers was op klasgenoten die een beugel hadden.’
Zippora Kerkdijk maakte een vissende cartoon van zichzelf omdat ze graag iets wilde doen met haar christelijk geloof. ‘Een kruis vond ik dan gelijk weer zo zwaar, vandaar dat het een visser, die ook vaak voorkomt in de bijbel, geworden is. Dit project sprak me aan omdat ik voor mijn mediamaker opleiding heel veel achter de computer zit. Nu was ik even van het scherm weg, fijn om eens iets heel anders te maken.’
Alle deelnemers roemden de begeleiding van Nienke, Astrid, Esmee en Marco en vertelden elk in hun eigen woorden hoe fijn, gezellig, leerzaam en ‘gewoon leuk’ ze hun deelname aan het project gevonden hadden.
(Hendriette en Remco waren  niet aanwezig bij de vernissage, maar hun prachtige kunstwerken, respectievelijk een op reislust geïnspireerd vrolijk werk en een unieke veelkleurige levensboom.)

De expositie ‘Een beperking beperkt je niet’ op de begane grond in het Stadhuis is nog te zien tot 14 februari en werd mogelijk gemaakt door Nienke Dijkman Art, Gemeente Almelo, Stichting vrienden van De Klup, The Little Church en De Klup van 50.